Ένα από τα τρία μονόπρακτα (τα άλλα δύο, "Η κόρη της Πανδώρας και "Δεν υπάρχει χρόνος κύριε Τσάπλιν" ) που όλα μαζί εντάσσονται στο γενικό τίτλο: "Μελλοντικές ευτυχίες"
Ένας άντρας δέχεται έξαφνα μέσα στη νύχτα στο σπίτι του την επίσκεψη των παιχνιδιών (μιας κούκλας και ενός στρατιώτη), των παιδιών που θα είχε, αν δεν πίεζε στα νιάτα του τις συμβίες του να κάνουν έκτρωση. Τα παιδικά παιχνίδια... της συνείδησής του, μια νύχτα απολογισμών, τού ζητάνε εξηγήσεις για το ό,τι δεν επέτρεψε τη γέννησή των απογόνων του.
Είναι η έκτρωση, ένα αθώο παιχνίδι της τύχης και της ελεύθερης βούλησης ή έχει συνέπειες στον εσωτερικό κόσμο της γυναίκας και του άντρα;
Ένα διαχρονικό θέμα που απασχολεί και τις σημερινές ανθρώπινες κοινωνίες με τις δύο συγκρουόμενες απόψεις να προσπαθούν να επιβάλλουν την δική τους θεώρηση.
Η ελευθερία της βούλησης των ζευγαριών και το δικαίωμα του εμβρύου στην ζωή, που υποτάσσεται βέβαια στο δικαίωμα της μητέρας που το κυοφορεί.
Ένα θεατρικό έργο που δείχνει και τις δυο πλευρές του θέματος και που στο τέλος παίρνει (έμμεσα) θέση.
Μια αλληγορία πάνω στο ζήτημα της απόφασης να φέρεις ένα παιδί στον κόσμο ή να διακόψεις την κύηση.
Τα παιδικά παιχνίδια των αγέννητων παιδιών.
Το παιχνίδι της συντροφικής ζωής.
Το παιχνίδι του κόσμου.
Κούκλα: (Γυναίκα, σε μικρή ηλικία 20-40 ετών με κουκλίστικα χαρακτηριστικά, όμορφη, έξυπνη, καλή, συμπονετική όπως στα όνειρα των κοριτσιών)
Στρατιώτης: (Άντρας, γύρω στα 25-35 ετών δυνατός, γενναίος, όμορφος, σκληρός, πολεμοχαρής, ωμός, αστείος όπως τον ονειρεύονται τ’ αγόρια)
Άντρας: (Γύρω στα 50 ετών. Επιτυχημένος δικηγόρος… έξυπνος, εσωστρεφής)
Θεός: (Άντρας γύρω στα 35-40 ετών, όμορφος έξυπνος, με χιούμορ, με θετική αύρα..και το αναγκαίο μυστήριο)
Θεός Β: (Γυναίκα με τα ίδια χαρακτηριστικά του Θεού)
Άντρας: (Γύρω στα 55-60 ετών με την αγωνία του συγγραφέα στο πρόσωπό του)
Τζίμης: (Γύρω στα 40 ετών. Λαϊκός, άνθρωπος της νύχτας... με αργκό προφορά)
Ποιητής: (Γύρω στα 40 ετών. Ευγενικός, εσωστρεφής)
Γυναίκα: (Γύρω στα 40-50 ετών. Δασκάλα με έντονα χαρακτηριστικά. Αυθάδης, επιθετική, ειρωνική, με έναν βαθύ ψυχικό πόνο)
Καλόγηρος: (Άντρας γύρω στα 50-70 ετών, θρησκόληπτος, εμμονικός)
Μαίρη: (Γυναίκα 35-45 ετών λαϊκή, οργισμένη νοικοκυρά σε έναν δύσκολο γάμο)
Σημείωση: Σε μια διαδραστική σκηνοθεσία θα μπορούσε σε κάθε παράσταση του έργου ένας από τους θεατές ν' ανεβαίνει στη σκηνή και να ρωτάει το Θεό ό,τι θέλει.
Αφορμή για να γραφεί αυτό το θεατρικό, στάθηκε η θεατρική παράσταση «Ελένη» του Ρίτσου με ερμηνευτή τον σκηνοθέτη και ηθοποιό Βασίλη Παπα βασιλείου. Γράφτηκε ως μονόλογος αλλά έπειτα από αρκετές επαναγραφές, συμπληρώσεις, απορρίψεις και προσθήκες παρουσιάζεται με την σημερινή του μορφή. Το έργο έχει στοιχεία τραγωδίας και κωμωδίας. Θα το χαρακτήριζα με δύο λέξεις: Σατυρικό δράμα.
Προσπαθεί ν’ ανιχνεύσει τον αντίκτυπο του Τρωϊκού πολέμου και των περι πετειών του Οδυσσέα από τη μεριά μιας γυναίκας, της Πηνελόπης. Τι ένιωσε η Πηνελόπη, πώς είδε την φυγή, την πολύχρονη απουσία και την επιστροφή του Οδυσσέα; Ποια είναι η δική της τοποθέτηση απέναντι στα γεγονότα ως ερωμέ νης, ως γυναίκας, ως μάνας;
Δραματουργικά βέβαια στο έργο υπάρχουν δυο πρόσωπα που συνθέτουν τον Οδυσσέα ως αποτέλεσμα της εφυούς, διχαστικής και τραγελαφικής οντό τητάς του.
Δανείστηκα στοιχεία από τον μύθο του Οδυσσέα σύμφωνα με τον Όμηρο και από μεταγενέστερους ιστορικούς και ποιητές και προσπάθησα να τα μπο λιάσω και να τα επεκτείνω, έτσι ώστε να φτάσω στην προσωπικότητα και στον ψυχισμό των δύο ηρώων. Ο σκοπός μου δεν ήταν να παραμείνω στο μυθικό ή ιστορικό γίγνεσθαι των προσώπων. Δημιούργησα χαρακτήρες που απέχουν από το ομηρικό πρότυπο τοποθετώντας τους, σ’ ένα πιο σύγχρονο ψυχολογικό τοπίο.
Με ενδιέφερε περισσότερο η σχέση Του Οδυσσέα και της Πηνελόπης, όχι τόσο κάτω από το βάρος του μύθου όσο κάτω από το βάρος της διαπροσωπικής τους κατάστασης.
Η σχέση του άντρα και της γυναίκας.
Ο έρωτας και ο πόλεμος στα εσωτερικά τους πεδία, αλλά και η διαρκής αναζήτηση της αλήθειας, της αγάπης και της ευτυχίας του ανθρωπίνου όντος.
Πρόσωπα:
Πηνελόπη (γυναίκα γύρω στα 50 ετών)
Οδυσσέας Α (άντρας όμορφος δυνατός έως 30 ετών)
Οδυσσέας Β (άντρας από 50 ετών και πάνω)
Έναςπολύ γνωστός επιτυχημένος καθηγητής Πανεπιστημίου.
Τον έχει εγκαταλείψει η γυναίκα του, γιατί την απατούσε με μια μαθητευόμενη δημοσιογράφο. Μαθαίνει πριν μια εβδομάδα από τον γιατρό του, έπειτα από εξετάσεις, ότι πάσχει από μια σπάνια μορφή καρκίνου και έχει περίπου έξι μήνες ζωή.Επειδή γνωρίζει τον εκφυλισμό που θα υποστεί από την αρρώστια και επειδή δε θέλει κάποιον να τον φροντίζει ως τα τελευταία του, έχει βρει έναν επαγγελματία δολοφόνο που τον έχει πληρώσει, ώστε να μπει σπίτι του και να τον σκοτώσει… Η φίλη του δημοσιογράφος, όπου δεν ξέρει τίποτα για την ασθένειά του, τον παρακαλεί εδώ και καιρό να της δώσει μια συνέντευξη για την εφημερίδα που εργάζεται. Τη συνέντευξη την μαγνητοσκοπεί ο ίδιος με σκοπό να την αφήσει ως δώρο πριιν τη δολοφονία του. Ένα βράδυ στήνει την κάμερα και μαγνητοσκοπεί τον εαυτό του, περιμένοντας ταυτόχρονα τον πληρωμένο δολοφόνο του. Κάτω από όλη αυτή την πίεση των γεγονότων κάνει μια ανασκόπηση για τη ζωή του και για τη ζωή γενικότερα.
Μια πνευματική διάσταση του κόσμου και της ύπαρξης, ως τελευταία ελπίδα και παρηγοριά. Μια ιστορία ανθρώπινης αναζήτησης ενός πιθανού νοήματος.
Το σκηνικό είναι ένα γραφείο ή ένα σαλόνι σπιτιού… Αναγκαίο, να υπάρχει μια ανθρώπινη φιγούρα (κούκλα) ως ντεκόρ.
Καθηγητής: (Άντρας γύρω στα 50 ετών. Γοητευτικός φιλοσοφημένος, ρεαλι στής)
6945768633
vasflo100@yahoo.gr