Η εξέλιξη της τέχνης
Υπάρχει πια μια τεράστια παγκόσμια καλλιτεχνική εμπειρία, με συνεχώς νέες προσεγγίσεις, με καινοτόμες ιδέες, με ευφάνταστους ορίζοντες.
Αυτή η νέα καλλιτεχνική διαύγεια, καθιστά την τέχνη όχι μόνο θέαμα, αλλά μια ενεργή συλλογικότητα που έχει άπειρες δυνατότητες έκφρασης.
Η συγγραφή, η υποκριτική και η σκηνοθεσία κάτω από το πρίσμα της βιωματικής εμπειρίας, συντελούν σε αυτό το σκοπό.
Οταν η σκέψη εξελίσεται σε γραπτό λόγο και έπειτα σε διάλογο με τα σώματα και την ψυχή, σε μια αναδημιουργία της φαντασίας, σε μια αναπαράσταση του κόσμου, σε νέα έρευνα και σε νέο τρόπο αντίληψης, τότε η τέχνη μεταμορφώνεται σε δρόμο πνευματικής δράσης.
Ενας δρόμος που απελευθερώνει μέσα σε κάθε άνθρωπο συνειδησιακές δυνάμεις που τον ωθούν στην καλυτέρευση του εαυτού του και του κόσμου.
Το θέατρο θεωρείται η συνισταμένη των τεχνών.
Εκεί όπου συναντιούνται η φιλοσοφία,η ποίηση, η ψυχολογία, ο γραπτός και προφορικός λόγος με την υποκριτική, την σκηνοθεσία, την μουσική, το χορό, τα εικαστικά, την σκηνογραφία κ.τ.λ.
Με αυτό τον τρόπο η θεατρική τέχνη μπορεί να χαρακτηριστεί ως εκφραστής μιας αναγεννησιακής συνειδητότητας και επίγνωσης.
Οι σύγχρονοι άνθρωποι σαν θεατές αλλά και σαν συμμετέχοντες στη καλλιτεχνική λειτουργία κάνουν την θεατρική τέχνη μια πολυσύνθετη πράξη, με πρωτόγνωρες ωθήσεις, με εξελισσόμενες τεχνικές, με ποικίλες βιωματικές πρακτικές. Ενα μέσο ψυχαγωγίας, δημιουργίας,προσωπικής εξέλιξης, κάθαρσης και μαθητείας.
Γιατί όλοι μας είμαστε μαθητές και δάσκαλοι σε μια πορεία αυτοθεραπείας και αυτογνωσίας.
Αυτή η νέα καλλιτεχνική διαύγεια, καθιστά την τέχνη όχι μόνο θέαμα, αλλά μια ενεργή συλλογικότητα που έχει άπειρες δυνατότητες έκφρασης.
Η συγγραφή, η υποκριτική και η σκηνοθεσία κάτω από το πρίσμα της βιωματικής εμπειρίας, συντελούν σε αυτό το σκοπό.
Οταν η σκέψη εξελίσεται σε γραπτό λόγο και έπειτα σε διάλογο με τα σώματα και την ψυχή, σε μια αναδημιουργία της φαντασίας, σε μια αναπαράσταση του κόσμου, σε νέα έρευνα και σε νέο τρόπο αντίληψης, τότε η τέχνη μεταμορφώνεται σε δρόμο πνευματικής δράσης.
Ενας δρόμος που απελευθερώνει μέσα σε κάθε άνθρωπο συνειδησιακές δυνάμεις που τον ωθούν στην καλυτέρευση του εαυτού του και του κόσμου.
Το θέατρο θεωρείται η συνισταμένη των τεχνών.
Εκεί όπου συναντιούνται η φιλοσοφία,η ποίηση, η ψυχολογία, ο γραπτός και προφορικός λόγος με την υποκριτική, την σκηνοθεσία, την μουσική, το χορό, τα εικαστικά, την σκηνογραφία κ.τ.λ.
Με αυτό τον τρόπο η θεατρική τέχνη μπορεί να χαρακτηριστεί ως εκφραστής μιας αναγεννησιακής συνειδητότητας και επίγνωσης.
Οι σύγχρονοι άνθρωποι σαν θεατές αλλά και σαν συμμετέχοντες στη καλλιτεχνική λειτουργία κάνουν την θεατρική τέχνη μια πολυσύνθετη πράξη, με πρωτόγνωρες ωθήσεις, με εξελισσόμενες τεχνικές, με ποικίλες βιωματικές πρακτικές. Ενα μέσο ψυχαγωγίας, δημιουργίας,προσωπικής εξέλιξης, κάθαρσης και μαθητείας.
Γιατί όλοι μας είμαστε μαθητές και δάσκαλοι σε μια πορεία αυτοθεραπείας και αυτογνωσίας.
