Η αντανάκλαση της αβύσσου

Πρόσωπα: Άντρας (40-50) (Κρέμεται στη σκηνή από το ταβάνι μέσα σ’ ένα δίχτυ)

(Απευθύνεται στο κοινό) Στην ζωή πορεύτηκες λιγότερο ως τίμιος άνθρωπος και περισσότερο σαν πονηρός ασβός που κράτησε τις ισορροπίες ανάμεσα σε δουλειές, καριέρες, διασκεδάσεις, μισοφέγγαρες ηδονές, ψηφοθηρικές ματαιοδοξίες και αναπάντητα ερωτήματα που αυτοκτονούσαν στις ράγες της ελπίδας.

Ο Φαέθωνας της ψυχής σου δεν μπορούσε να σταματήσει την επιθυμία για περισσότερες κατακτήσεις και περισσότερα όνειρα. Ήσουν νέος άνθρωπος τότε, ένας ίκαρος των ονείρων και φανταζόσουν τον εαυτό σου ως Θεό να εξουσιάζει το σύμπαν. Θεός νόμιζες ότι ήσουν και Θεό μέσα σου δεν είχες. (Γελάει) Σε θυμάμαι στη νεότητά σου, εσένα τον αιμοδιψή θεό των κατακτήσεων που τα ήθελες όλα.