ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΕΜΠΩΝ
ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΕΜΠΩΝ
Γράφει η Ιρενε Πετρακακη
Από φεις μπουκ
Οι συγκεντρώσεις της 28ης Φεβρουαρίου, πρωτοφανείς σε μέγεθος και
αυθόρμητη προσέλευση, είχαν περιεχόμενο σαφέστατα πολιτικό. Διότι
απαίτησαν, όχι μόνο την πρωθυπουργική παραίτηση και την απόδοση
δικαιοσύνης για το έγκλημα των Τεμπών, αλλά την αλλαγή του ίδιου του
κράτους.
Βεβαίως, πολλοί κυβερνητικοί απολογητές προσπάθησαν στα ΜΜΕ να
διασκεδάσουν τις εντυπώσεις αποδίδοντας την πολύ μεγάλη κινητοποίηση
αποκλειστικά σε «ευρεία συμμετοχή του κόσμου στο πένθος» και σε
«συμπαράσταση στους χαροκαμένους γονείς» Πλην όμως τα μνημόσυνα και
τα κόλλυβα δεν είναι από μόνα τους αρκετά για να αιτιολογήσουν το μέγεθος
των συγκεντρώσεων, που ανάλογές τους εγώ δεν θυμάμαι ούτε για το
Μακεδονικό, ούτε για τα μνημόνια αλλά ούτε και σε προηγούμενες δεκαετίες.
Η οργή είναι τεράστια.
Οι λαϊκές αντιδράσεις δεν πρέπει να σταματήσουν μέχρι να διωχθούν ποινικά
όλοι ανεξαιρέτως οι υπεύθυνοι για την τραγωδία, είτε απλοί υπάλληλοι είτε
προϊστάμενοι είτε στελέχη της εταιρείας είτε πολιτικά πρόσωπα. Θα έλεγα
μάλιστα να συνεχιστούν μέχρι να δρομολογηθεί συνταγματική αλλαγή με
ουσιαστική ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης.
Διότι, μπορεί με την αναθεώρηση του συντάγματος το 2019 να βελτιώθηκε το
άρθρο περί ευθύνης υπουργών αλλά το άρθρο αυτό, όπως καταμαρτυρούν
νομικοί κύκλοι, δεν συνοδεύτηκε ποτέ από την αλλαγή του σχετικού
εκτελεστικού νόμου 3126/2003 που προβλέπει παραγραφή εάν η Βουλή δεν
ασκήσει την ποινική δίωξη σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα. Τι συνέβη;
Τον «ξέχασαν» το νόμο;
Όσο η δίωξη κατά μελών της κυβέρνησης (υπουργών, υφυπουργών, γ.
γραμματέων κλπ) για ποινικά αδικήματα που τέλεσαν κατά την άσκηση των
καθηκόντων τους εξαρτάται αποκλειστικά από την απόλυτη πλειοψηφία του
αριθμού των βουλευτών, δηλαδή από την ίδια την κυβερνητική παράταξη
(άρθρο 86 του συντάγματος) και όσο το ανακριτικό υλικό διαβιβάζεται και
φυλάσσεται στη Βουλή για να δοθεί στις προανακριτικές επιτροπές της, η
απόδοση δικαιοσύνης θα παραμένει προβληματική, αφού θα δίνεται η
ευκαιρία στο εκάστοτε κυβερνητικό κόμμα να κωλυσιεργεί με επικοινωνιακά
τεχνάσματα και να «σώζει» τα στελέχη του που βαρύνονται με αξιόποινες
πράξεις ή παραλείψεις.
Δείτε εδώ τη νομοθεσία:
https://www.hellenicparliament.gr/.../syntagma/article-88/
Το ανακριτικό υλικό πρέπει να αποστέλλεται κατευθείαν στο Ειδικό
Δικαστήριο. Αλλιώς θα διαιωνίζεται η εγκληματική λαφυραγώγηση του
κράτους και η κοινωνία θα είναι όμηρος εσαεί της διαπλοκής των κομμάτων
με την ολιγαρχία και τον υπόκοσμο.
Άκουσα τον Χρήστο Χούπα που έχασε την κόρη του στα Τέμπη και μου
καρφώθηκαν στην καρδιά τα λόγια του. Ορθά κοφτά έδωσε τον υπουργό που
διαβεβαίωνε για την ασφάλεια του σιδηρόδρομου λίγες ημέρες πριν την
τραγωδία: «Εμένα με νοιάζει ποιος σκότωσε το παιδί μου. Ποιος το ξεγέλασε,
το έβαλε μες το τρένο και λίγο παραπάνω το σκότωσε... Η προανακριτική
είναι διάτρητη. Έχουν την πλειοψηφία...» Ποιος μπορει να διαφωνήσει;
Ο ίδιος αποτύπωσε κι όλη τη φρίκη:
«Οι συγγενείς σκάλιζαν σαν τις όρνιθες μέσα στα χώματα για να βρουν τα
κόκαλα των παιδιών τους. Μπήκαν μέσα οι μπουλντόζες, πήραν αποδεικτικά
υλικά, τα υγρά μαζί με το μολυσμένο χώμα, μαζί με τα κόκαλα των παιδιών
μας και τα πέταξαν ανελέητα.»
Ε, λοιπον, όσο ανελέητοι στάθηκαν όλοι οι υπεύθυνοι γι αυτό που έγινε, άλλο
τόσο ανελέητη πρέπει να είναι και η Δικαιοσύνη απέναντί τους. Και θαρρώ
πως η βοήθεια που δίνει η σθεναρή αντίδραση των πολιτών είναι καταλυτική.
