Οι ανέραστοι της Δημοκρατίας

Στις μέρες μας υπάρχει μια υπόγεια και ύπουλη προσπάθεια προσβολής και απαξίωσης της Δημοκρατίας. Διάφορες οργανώσεις, «πολιτικά από-κόματα» και σκοτεινά πρόσωπα έχουν επιδοθεί σε μια λυσσαλέα πρακτική κατασυκοφάντησης των δημοκρατικών θεσμών και απόρριψης κάθε δημοκρατικής διαδικασίας. Φασιστικοί νεοσχηματισμοί και οργανώσεις απομονώνοντας επιλεκτικά αποτυχίες, δεινά και αγκυλώσεις της σημερινής δημοκρατίας, εκμεταλλευόμενοι το δικαιολογημένο αίσθημα οργής των πολιτών προσπαθούν εκ του πονηρού να ακυρώσουν και να καταστρέψουν κάθε τι ελεύθερο δημοκρατικό και συμμετοχικό.

Το ζήτημα είναι πως η δημοκρατία είναι το μόνο πολίτευμα που επιτρέπει την ελευθερία της γνώμης, ακόμα την λοιδωρία της και το χλευασμό της, που επιτρέπει την προσπάθεια που κάνουν κάποιοι να την καταργήσουν. Κανένα άλλο πολίτευμα δεν επιτρέπει την αμφισβήτησή του. Γι’ αυτό στο όνομα της δημοκρατίας πολλά ΜΜΕ επιτρέπουν φωνές και αλαλαγμούς  εναντίον της, αφιερώνοντας σελίδες σε εφημερίδες και χρόνο σε ραδιοτηλεοπτικά μέσα, σε κάθε τυχάρπαστο φασίστα.

= Ιστορικά (για όσους θέλουν να γνωρίζουν την αληθινή ιστορία) καμία χούντα και δεν ωφέλησε καμία χώρα σε καμία ιστορική περίοδο. Αντίθετα όπου υπήρχε ο φασισμός, η ανελευθερία, ο φόβος, η υποταγή, η έλλειψη δημοκρατίας μόνο καταστροφές, αθλιότητες, βασανισμούς και δεινά ακολούθησαν και έκαναν πολλά χρόνια αυτές οι χώρες να συνέλθουν από τους τυράννους που τις κυβέρνησαν.

= Δεν είναι υπεύθυνη η Δημοκρατία και οι θεσμοί της για τα δεινά της χώρας αλλά οι αντιπρόσωποι που κλήθηκαν να υπηρετήσουν την δημοκρατία και τους θεσμούς. Η έννοια και το περιεχόμενο της δημοκρατίας δεν έχει καμμία σχέση με τους εκπροσώπους της. Οι αστοχίες του πολιτικού συστήματος δεν πρέπει να αποδίδονται στην Δημοκρατία. Για τις αστοχίες υπάρχουν συγκεκριμένα κόμματα, παρατάξεις και ονόματα πρωθυπουργών, υπουργών και άλλων που διοίκησαν και υπηρέτησαν πολιτικές και πρακτικές που μας οδήγησαν ως εδώ.

= Η δημοκρατία στην Ελλάδα μετά το 1974 (παρόλο τα φασιστικά ριζώματα) έδωσε αρκετά στον τόπο και στους ανθρώπους, ωφέλησε την χώρα και τους πολίτες και ήταν μία από τις καλύτερες ιστορικές περιόδους. Έστω και με τις αδυναμίες της. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι μέσα σ’ αυτή την «μεταπολιτευτική» Δημοκρατία μεγαλώσαμε, σπουδάσαμε, δημιουργήσαμε καριέρες, οικογένειες, σπίτια κλπ. Η δημοκρατία αυτή (στο μεγαλύτερο μέρος της) μας εξασφάλισε έναν ικανοποιητικό βαθμό ελευθερίας, αυτονομίας, οικονομική ευμάρειας, κοινωνικής ειρήνης, ψυχικής ηρεμίας. Για του λόγου του αληθές ας κοιτάξουμε τις προηγούμενες περιόδους της χώρας μας από την μικρασιατική καταστροφή του 1922, τον 2^ο Παγκόσμιο Πόλεμο, τον εμφύλιο έως την χούντα των συνταγματαρχών. Ιστορικές περίοδοι με έλλειψη δημοκρατίας με βία και αίμα με πείνα και εξαθλίωση με ηθική και πνευματική πτώση.

= Σε εποχή κρίσεων (φυσιολογικές και αναγκαίες για την ανθρώπινη ιστορία) μην ακούμε τις σειρήνες του νεοφασισμού, της απαξίωσης των πάντων, της ψευτοεπαναστατικότητας και της εθνικιστικής ψευτοηθικής.

= Όποιος αγαπά πραγματικά την χώρα του και τους συμπολίτες του δεν είναι φανατικός, διαρκώς οργισμένος και αγανακτισμένος, δεν του φταίνε πάντα οι άλλοι, δεν ηθικολογεί, δεν σπέρνει θύελες, δεν προτείνει ως λύση τη βία, δεν είναι αυτοτιμωρός. Όποιος αγαπά πραγματικά τη χώρα του και τους συμπολίτες του προτείνει, δρα και ζει με διάθεση ειρήνης, συνεργασίας και κατανόησης.

Να αντισταθούμε σε κάθε αρρωστημένο εθνικόφρονα και ακραίο ιδεολόγο που ο λόγος του διχάζει, απειλεί, κινδυνολογεί και παραληρεί λόγω ημιμάθειας, φανατισμού, συμφερόντων και βλακείας.

Μην αφήσουμε τους συνειδητά εντεταλμένους και τους ασυνείδητα παραπλανημένους να ανοίξουν το δρόμο για νέα εγκλήματα, για νέους διχασμούς, για νέα βία, για νέο μίσος και διχόνιες.

Να διεκδικήσουμε μια καλύτερη ποιότητα δημοκρατίας χωρίς να ακυρώσουμε τα όποια θετικά και οφέλη της σημερινής δημοκρατίας.

Να ψηφίσουμε καινούριους πολιτικούς σχηματισμούς, με καινούριες ιδέες, με καινούριες πρακτικές που όμως ενώνουν. Υπάρχουν τέτοιοι σχηματισμοί και στο μέλλον θα δημιουργηθούν και άλλοι.

Να απαιτήσουμε σαν πολίτες μια καινούρια νοοτροπία που να δημιουργεί προοπτικές προόδου, περισσότερης ελευθερίας, δικαιοσύνης, αξιοκρατίας και αρμονίας.

Να δημιουργήσουμε κινήσεις για μια πιο δίκαιη αποτελεσματική, ηθική και ανθρώπινη δημοκρατία.

Να ενισχύσουμε τη δημοκρατία και με την καθημερινή μας πρακτική. Γιατί η δημοκρατία δεν είναι κάτι έξω από εμάς. Αναπτύσσεται με τις πράξεις μας με την συμπεριφορά μας, με τη στάση μας απέναντι στην οικογένειά μας, απέναντι στην κοινωνία. Αναπτύσσετε με τις προσωπικές, φιλικές, και επαγγελματικές μας σχέσεις. Η δημοκρατία είναι ο τρόπος σκέψης μας και ο τρόπος δράσης μας. Η δημοκρατία είμαστε εμείς.

Να στηρίξουμε τη δημοκρατία με κάθε μέσο. Την αληθινή δημοκρατία. Γιατί αυτή υπάρχει, ανεξάρτητα αν δεν εφαρμόζεται…

Γιατί δημοκρατία είναι η διαφορετικότητα, η ίδια μας η ελευθερία, η αυτονομία, η αρμονία, η ευτυχία. Δημοκρατία είναι το παιδί μας που μεγαλώνει, ο αέρας που αναπνέουμε.

Ο έρωτας απέναντι στην ζωή.

ΥΣ

Όλα αυτά ίσως είναι πασιφανή και αυτονόητα.

Καμιά φορά υπάρχει και η ανάγκη να θυμίζεις το αυτονόητο.

Βέβαια η Ελλάδα, η Ευρώπη και οι κυβερνήσεις των χωρών αυτού του πλανήτη δεν μπορούν να σταθούν μόνο στο πρόβλημα της Δημοκρατίας. Οι ανάγκες του σημερινού σύγχρονου κόσμου υπερβαίνουν αυτό το πρόβλημα. Η καλή δημοκρατία όμως είναι η απαραίτητη βάση για να ξεκινήσουμε να λύνουμε άλλου είδους μεγαλύτερα προβλήματα.

Γιατί το οικολογικό πρόβλημα, το πρόβλημα του περιβάλλοντος, της επικίνδυνης αλλαγής των κλιματολογικών συνθηκών, τα πυρηνικά όπλα, ο υπερπληθυσμός, η κατασπατάληση των πόρων, η επιβίωση του ανθρώπινου είδους κλπ, είναι προβλήματα που απαιτούν μια νέα πνοή και δημιουργία. Ο πλανήτης Γη για να αντέξει χρειάζεται ένα νέο τρόπο σκέψης και οράματος.

«Αλλιώς θα ξυπνήσουμε ένα πρωί χωρίς την δωρεά του ήλιου, τη ιερότητα του αέρα, την ανιδιοτέλεια της φύσης.

Χωρίς το φιλί της Γης.

Θα είμαστε ο Λαβύρινθος που φτιάξαμε».