Ιστορικά στοιχεία και αλήθειες για το "Μακεδονικό"

1. Το όνομα Μακεδονία προέρχεται από την δωρική ρίζα «Μακ» ( μάκος = μήκος), Μακεδνός-μακαρ-μακρός, που σημαίνει ψηλός στο ανάστημα. Ο Ηρόδοτος αναφέρει ότι οι Μακεδόνες ήταν Δωρικού γένους που κατοικούσαν πρώτα στη Φθιώτιδα επί Δευκαλίωνα και τελικά εκδιώχθηκαν από τους Καδμείους και κατέφυγαν στη Πίνδο. Σχημάτισαν το ξεχωριστό αυτό κράτος τον 7 π.χ. αιώνα με την μεγάλη γνωστή ιστορία και υποτάχτηκαν στους Ρωμαίους το 168 π.Χ. Η αυτοκρατορία των ρωμαίων, η Βυζαντινή αυτοκρατορία και η τουρκική κυριαρχία προσπάθησαν και κατάφεραν να ισοπεδώσουν σύνορα, εθνότητες και πληθυσμούς.
2. Στο συνέδριο του Βερολίνου το 1878 η Μακεδονία ορίζεται ως μια ευρεία γεωγραφική περιφέρεια. Τότε αρχίζει να δημιουργείται το λεγόμενο «Μακεδονικό ζήτημα». Δηλαδή το εθνικό-χωροταξικό πρόβλημα που δημιουργήθηκε τον 19 αιώνα στην περιοχή της Μακεδονίας μεταξύ της Ελλάδας, Βουλγαρίας, Σερβίας και Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Από το 1870-1890 οι Βούλγαροι προσπαθούν να διεκδικήσουν εδάφη με ένοπλα τμήματα και να υπερισχύσουν εκπαιδευτικά και οικονομικά.
3. Μεταξύ 1911-1914 η περιοχή αυτή είχε ονομαστεί Βαρντάσκα Μπανόβινα (επαρχία του Βαρδάρη) και Βαρντάσκα Μασεντόνιγια (Μακεδονία του Βαρδάρη). Δεν υπάρχουν στοιχεία εθνοτήτων αλλά σύμφωνα με τα αρχεία της στατιστικής απογραφικής έρευνας του 1911 του Ελληνικού Προξενείου στη Θεσσαλονίκη!! ( η Θεσσαλονίκη δεν ήταν ακόμα στην Ελληνική Επικράτεια ) διαβάζουμε ότι στην Θεσσαλονίκη κατοικούν 25% Έλληνες, 29% Οθωμανοί, 38% εβραίοι, 4% Βούλγαροι και 4% λοιποί Ξένοι όπως Ιταλοί, Αρμένιοι, Αθίγγανοι κ.λπ.
4. Στους Α’ Βαλκανικούς πολέμους 1912, τέσσερα βαλκανικά κράτη νικούν την Οθωμανική αυτοκρατορία και κερδίζουν εδάφη. Η Ελλάδα κατακτά ένα μέρος της Μακεδονίας. Η Βουλγαρία δυσαρεστήθηκε και ξεκινά στρατιωτική δράση εναντίον της Σερβίας και της Ελλάδας (Β’ Βαλκανικός Πόλεμος). Επειτα από την σύντομη Βουλγαρική κατοχή (1912-1913 ) η Βουλγαρία νικιέται και χάνει εδάφη που είχε κερδίσει στον Α’ Βαλκανικό πόλεμο καθώς και εδάφη της Μακεδονίας. Τα εδάφη της μεγάλης Μακεδονίας χωρίστηκαν. Η Ελλάδα πήρε το 51%, η Σερβία το 39%, Η Βουλγαρία το 9%, η Αλβανία το 1 % (Συνθήκη Βουκουρεστίου 1913). Επίσης να ειπωθεί εδώ ότι στις αρχές του 20ου αιώνα Έλληνες πολιτικοί ( όπως ο Ιωάννης Δραγούμης) μιλούσαν τότε για Μακεδονοσλάβους.
5. Ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος δεν άλλαξε τα σύνορα που είχαν χαραχτεί, παρόλο τις μεγάλες συγκρούσεις των κρατών και τον δικό μας «Εθνικό διχασμό» έπειτα από την διαφωνία του Ελευθ. Βενιζέλου και του Βασιλιά Κωνσταντίνου. Να σημειώσουμε και την Β’ Βουλγαρική κατοχή εδαφών της Μακεδονίας, που έληξε με την Συνθήκη του Νεϊγυ το 1919 μεταξύ Ελλάδας και Βουλγαρίας.
6. Κατά την διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου πολέμου η περιοχή γνώρισε τριπλή κατοχή. Η Ανατολική Μακεδονία παραχωρήθηκε στη Βουλγαρία, η Δυτική τέθηκε υπό Ιταλική κυριαρχία, ενώ την Κεντρική Μακεδονία την κράτησαν υπό τον έλεγχό τους οι Γερμανοί. Μετά την ήττα της Γερμανίας και την λήξη του Ελληνικού εμφυλίου ( 1946-1949 ) φαίνεται πως τελειώνουν τα δεινά της περιοχής.
7. Στη σύγχρονη εποχή η γεωγραφική περιοχή της Μακεδονίας εκτείνετε στην επικράτεια τριών γειτονικών κρατών. Στην Ελλάδα ανήκει έκταση ίση με το 52,4% της περιοχής, στα Σκόπια το 38% και στην Βουλγαρία περίπου το 10%.
8. Μετά την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας που ξεκίνησε το 1991 δημιουργήθηκαν τα εξής ανεξάρτητα κράτη: Σερβία και Μαυροβούνιο, Σλοβενία, Κροατία, Βοσνία και Σκόπια. Πολλοί ιστορικοί υποστηρίζουν ότι οι λεγόμενοι «Σκοπιανοί» είναι «τεχνητό έθνος» δημιούργημα του Τίτο που ολοκληρώθηκε το 1944. Επειδή οι Σλάβοι που κατοικούσαν στην Βόρεια Μακεδονία (που ανήκει τότε στην Γιουγκοσλαβία) συνδέονταν στην γλώσσα και στον πολιτισμό με τους Βούλγαρους, έπρεπε να βρεθούν στοιχεία διαφοροποίησης. Κατασκευάζεται λοιπόν η γένεση των «νέων μακεδόνων» και γίνεται προσπάθεια καθιέρωσης του «μακεδονικού έθνους», της «μακεδονικής γλώσσας» και του «μακεδονικού πολιτισμού». Αυτό το αναφέρει και ο σοσιαλδημοκράτης πολιτικός των Σκοπίων Μίροσλαβ Γκάρτσεφ. Παλαιότερα και ο πρώιν πρωθυπουργός Γκλιγκόροφ είχε παραδεχτεί πώς δεν υπάρχει μακεδονικό αλλά Σλαβικό έθνος. Τα παραπάνω δηλώνουν ότι πολλοί μετριοπαθείς σκοπιανοί διαφωνούν με το σύνταγμα της χώρας τους και ότι η αναθεώρηση των αλυτρωτικών άρθρων που περιέχονται σε αυτό, είναι επιβεβλημένη και μπορεί να γίνει.
9. Η Ελληνική διπλωματία και το Ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών αναφέρονταν ως το 1991 σε Σερβική/Γιουγκοσλαβική Μακεδονία και σε Βουλγαρική Μακεδονία.
10. Το 1995 οι Σκοπιανοί κέρδισαν έστω και την προσωρινή αναγνώριση από την Ελλάδα (ενδιάμεση Συμφωνία – Νέα Υόρκη) ως «πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας». Από τότε έως και σήμερα 130 κράτη περίπου έχουν αναγνωρίσει τα Σκόπια ως «Μακεδονία» χωρίς γεωγραφικό προσδιορισμό. Ανάμεσα τους η Ρωσία και οι Η.Π.Α.. Αυτό σημαίνει ότι αν δεν υπάρξει συμφωνία και λύση με επιθετικό προσδιορισμό, θα συνεχίσουν να την αποκαλούν ως «Μακεδονία».
11. Από το 1993 μέχρι σήμερα η Ελλάδα προσπαθεί να διαπραγματευτεί το Μακεδονικό κοιτάζοντας ονομασίες όπως «Άνω Μακεδονία», «Σλαβομακεδονία», «Νέα Μακεδονία» κ.λπ..Υπήρξε δηλαδή από τότε μια εθνική γραμμή σύνθετης ονομασίας.
12. Από τα αρχεία της Βουλής αποδεικνύεται ότι ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης μιλούσε για ονομασία των Σκοπίων που θα έχει μέσα τον όρο «Μακεδονία» ενώ η Ντόρα Μπακογιάννη ήθελε τον όρο «Νέα Μακεδονία». Ο Αντώνης Σαμαράς ως υπουργός εξωτερικών στις 2 Δεκεμβρίου 1991 σε ευρωπαϊκό συμβούλιο δεν αντιδρά και (στην ουσία σιωπηρά) αποδέχεται ρύθμιση για την εισαγωγή προϊόντων προέλευσης από την Δημοκρατία της Μακεδονίας (ντοκουμέντο με αριθμό πρωτοκόλλου 3567/91).
13. Το 2008 στο Βουκουρέστι η Αμερική προσπάθησε να βάλει τα Σκόπια στο ΝΑΤΟ με την προσωρινή ονομασία. Εκεί υπήρχαν αντιρρήσεις από την Ελληνική πλευρά και αποφασίστηκε να λυθεί πρώτα το ονοματολογικό και έπειτα να μπει το κράτος των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ.
14. Στις 30 Ιανουαρίου 2014 ο Ευάγγελος Βενιζέλος στην Βουλή είχε δηλώσει τα εξής: «Η Ελλάδα είναι έτοιμη να δεχτεί μια σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό στον όρο «Μακεδονία».

Ο καθένας μας μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματα του.



Βασίλειος Ρ. Φλώρος


ΠΗΓΕΣ:

-Μηχαιλίδης Ιάκωβος ( Μετακινήσεις σλαβοφώνων πληθυσμών 1912-1913)

-Σπυρίδων Σφέτας ( Οψεις του μακεδονικού ζητήματος)

-Αθηνά Σκουλαρίκη ( Λέκτορας επικοιν.Πανεπ. Κρήτης)

-Εθνική στατιστική υπηρεσία Ελλάδας.

-Βικιπαίδεια

-tvxs