ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ ΠΟΥ ΚΟΛΥΜΠΟΥΣΑΜΕ ΠΑΙΔΙΑ...φωνάζει.. Βοήθεια!!!
Όσοι και όσες Ζήσαμε τα παιδικά μας χρόνια σε χωριά, αγαπήσαμε τα ποτάμια. Σίγουρα παίξαμε στις όχθες τους, τσαλαβουτήσαμε στα νερά τους, κολυμπήσαμε στις λιμνούλες τους και έχουμε αναμνήσεις από εκείνα τα χρόνια της αθωότητάς μας...
Το ποτάμι που εγώ αγάπησα, (Κάναλο τον έλεγαν οι παλαιοί παππούδες και προ-γιαγιάδες) οι πηγές του αρχίζουν από τα βουνά του Παλαιοκάστρου ( Ξηροκασίου) και τα νερά του καταλήγουν στην θάλασσα της Βελίκας ..στην Μεσσήνη. Η ποιο καθαρή περιοχή του ποταμού είναι από Παλαόκαστρο έως Κορομηλιά, ίσως και ως Δραίνα. Από κει και κάτω υπάρχουν όλες εκείνες οι επιβαρύνσεις από δεκάδες υπολείμματα συσκευασιών, πλαστικά φυτοφάρμακα σακούλες λιπασμάτων και κάθε λογής υλικά που σκοτώνουν το ποτάμι στην κυριολεξία.
Το ποτάμι αυτό όπως και όλα τα ποτάμια της της Μεσσηνίας και της χώρας ΘΈΛΟΥΝ ΠΑΡΑΚΟΛΟΎΘΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΡΥΠΑΝΣΗ που κάθε χρόνο συντελείται πάνω στο σώμα τους και κατά συνέπεια και πάνω στο σώμα το δικό μας.
Στον αρχαίο Ελληνικό κόσμο τα ποτάμια τα λάτρευαν ως θεούς και πράγματι θεοί είναι τα ποτάμια γιατι δίνουν ΖΩΗ. Ζωή στους Ανθρώπους και σε εκατοντάδες είδη φυτών και ζώων...Θεοί που πεθαίνουν γιατί οι άνθρωποι τους σκοτώνουν.
Η πολιτεία ( δυστυχώς) αδυνατεί ή και αδιαφορεί για πολλούς λόγους.
Οι ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΙ ΣΥΛΛΟΓΟΙ ΤΩΝ ΧΩΡΙΩΝ όμως θα μπορούσαν (πέρα από πανηγύρια, σουβλάκια και γουρουνοπούλες-καλά είναι και αυτά) να οργανώνουν και δράσεις για καθαρισμό των ποταμών, να κάνουν ενέργειες που να ευαισθητοποιήσουν τους κατοίκους των χωριών και να αναγκάσουν το κάθε Δήμο και τους υπεύθυνους φορείς να ασχοληθούν σοβαρά με τα ποτάμια τις πηγές και το νερό.
Γιατί δεν φτάνει μόνο ο ηθικός νόμος και η ευαισθησία κάποιων.
Χρειάζεται ο γραπτός νόμος της οργανωμένης πολιτείας και η ανάληψη ευθυνών
ΤΑ ΠΟΤΑΜΙΑ ΠΟΥ ΑΓΑΠΗΣΑΜΕ..φωνάζουν..ΒΟΗΘΕΙΑ!
Το ποτάμι που εγώ αγάπησα, (Κάναλο τον έλεγαν οι παλαιοί παππούδες και προ-γιαγιάδες) οι πηγές του αρχίζουν από τα βουνά του Παλαιοκάστρου ( Ξηροκασίου) και τα νερά του καταλήγουν στην θάλασσα της Βελίκας ..στην Μεσσήνη. Η ποιο καθαρή περιοχή του ποταμού είναι από Παλαόκαστρο έως Κορομηλιά, ίσως και ως Δραίνα. Από κει και κάτω υπάρχουν όλες εκείνες οι επιβαρύνσεις από δεκάδες υπολείμματα συσκευασιών, πλαστικά φυτοφάρμακα σακούλες λιπασμάτων και κάθε λογής υλικά που σκοτώνουν το ποτάμι στην κυριολεξία.
Το ποτάμι αυτό όπως και όλα τα ποτάμια της της Μεσσηνίας και της χώρας ΘΈΛΟΥΝ ΠΑΡΑΚΟΛΟΎΘΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΡΥΠΑΝΣΗ που κάθε χρόνο συντελείται πάνω στο σώμα τους και κατά συνέπεια και πάνω στο σώμα το δικό μας.
Στον αρχαίο Ελληνικό κόσμο τα ποτάμια τα λάτρευαν ως θεούς και πράγματι θεοί είναι τα ποτάμια γιατι δίνουν ΖΩΗ. Ζωή στους Ανθρώπους και σε εκατοντάδες είδη φυτών και ζώων...Θεοί που πεθαίνουν γιατί οι άνθρωποι τους σκοτώνουν.
Η πολιτεία ( δυστυχώς) αδυνατεί ή και αδιαφορεί για πολλούς λόγους.
Οι ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΙ ΣΥΛΛΟΓΟΙ ΤΩΝ ΧΩΡΙΩΝ όμως θα μπορούσαν (πέρα από πανηγύρια, σουβλάκια και γουρουνοπούλες-καλά είναι και αυτά) να οργανώνουν και δράσεις για καθαρισμό των ποταμών, να κάνουν ενέργειες που να ευαισθητοποιήσουν τους κατοίκους των χωριών και να αναγκάσουν το κάθε Δήμο και τους υπεύθυνους φορείς να ασχοληθούν σοβαρά με τα ποτάμια τις πηγές και το νερό.
Γιατί δεν φτάνει μόνο ο ηθικός νόμος και η ευαισθησία κάποιων.
Χρειάζεται ο γραπτός νόμος της οργανωμένης πολιτείας και η ανάληψη ευθυνών
ΤΑ ΠΟΤΑΜΙΑ ΠΟΥ ΑΓΑΠΗΣΑΜΕ..φωνάζουν..ΒΟΗΘΕΙΑ!
