Αρθράκια του καφέ

Η χρησιμότητα

Πρέπει να είμαι χρήσιμη" μου είπε η γηραιά κυρία Τούλα
που μου έφερε τον καφέ.
Ελληνικός με φουσκάλες...
Τώρα κάθε φουσκάλα είχε και ενα ερώτημα:

Γιατί όλα τα πράγματα πρέπει να χρησιμεύουν κάπου?
Γιατί ότι κάνουμε πρέπει να έχει μια χρησιμότητα για εμάς
και τους άλλους?
Γιατί συνέχεια να παράγουμε και να κερδίζουμε κάτι, ώστε
να νιώθουμε χρήσιμοι?
Γιατί δεν είναι πιο χρήσιμο να χαζεύεις την θάλασσα η να
μπλατσουριζεις στο κύμα?
Ποιος κερατάς ανακάλυψε την χρησιμότητα?
Τι είναι τελικά χρήσιμο και τι όχι?
Κατάπια τα ερωτήματα μαζί με τον καφέ.
Η χρησιμότητα ίσως έμεινε στο κατακάθι...

Όλα περνάνε
Πέρασε το καλοκαίρι" είπε το μυρμήγκι στον τζίτζικα.
"Ολα περνάνε" του απάντησε εκείνος.
"Εσυ συνέχισε να μαζεύεις φόβους για να βγάλεις το
χειμώνα...
εγώ τα καλοκαίρια τα ταξιδεύω ως το τέλος
και ακόμα πιο πέρα...όσο αντέξω"...
Από την συλλογή ΑΡΧΈΓΟΝΟΣ ΚΉΠΟΣ

Τετραγωνισμοί- Παραγκωνισμοί
Για πολλοστή φορά διαβάζω από δημοσιογράφους που
ασχολούνται με τα πολιτιστικά, συντακτικές ανακρίβειες που
γίνονται συνειδητά η ασυνείδητα:
πχ Οι Όρνιθες του...τάδε, και αναφέρουν το όνομα του
σκηνοθέτη.
Να θυμίσουμε πως τα αρχαία θεατρικά κείμενα τα έχουν
γράψει οι συγγραφείς ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ, ΑΙΣΧΥΛΟΣ,
ΣΟΦΟΚΛΗΣ, ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ, σε αυτούς ανήκουν και ΟΧΙ

στους σκηνοθέτες. Οι σκηνοθέτες τα υπηρετούν και μαζί με
τους ηθοποιούς ανεβάζουν μια παράσταση...
Εκτός και αν τα σταριλίκια και η άμετρη ματαιοδοξία
τετραγωνίζουν τελικά και τα καρπούζια...