Καλή είναι η ζωή σου, αλλά αυτό δεν σου φτάνει.
…Σίγουρα η άποψη ότι, «η ζωή είναι ωραία, αρκεί να
έχουμε την υγεία μας , να είμαστε ευχαριστημένοι που ζούμε
χωρίς πολέμους και βαναυσότητες και απολαμβάνουμε τον
ήσυχο μικροαστικό βίο μας» έχει την δική της αλήθεια και
αξία.
Όμως δεν φτάνει. Στην καθημερινότητά μας δεν είναι
επαρκής.
Η προσωπική μας ζωή δεν υπακούει σε τέτοιου είδους
κοινές αλήθειες και μερικές φορές γελάει σαρκαστικά με
τέτοιες γενικότητες.
Γιατί ενώ έχουμε πολλά από τα πλεονεκτήματα του δυτικού
τρόπου ζωής, ( ανήκουμε στο 15% του πληθυσμού της γης
που ζει σε τέτοιες θετικές συνθήκες) παράλληλα η ζωή μας
δεν είναι έτσι όσο θα την θέλαμε.
Πολλές φορές η ζωή μας χωλαίνει από την συνήθεια, την
ματαίωση, την βαρεμάρα, τα καταθλιπτικά συναισθήματα και
την «ανυπέρβλητη ανία», όπως έλεγε και ο Νίτσε.
Όμως αυτό ως ένα μεγάλο βαθμό είναι φυσιολογικό. Έτσι
φαίνεται να λειτουργεί η ανθρώπινη φύση, πάντα αβόλευτη,
αχόρταγη, αδηφάγα, ματαιόπονη, κυκλοθυμική,
ανεξερεύνητη και τραγικά όμορφη.
Η «ωραιότητα» τότε του βίου μας καταντάει ένα κουτσό
συναίσθημα που φεύγει και στην θέση του μέσα μας,
στρογγυλοκάθεται μια μυστηριώδης κατάσταση που μας
κάνει να αναρωτιόμαστε, αν είμαστε τόσο αχάριστοι
άνθρωποι, ή ψυχολογικά ασταθείς.
Είναι εκείνο το ανικανοποίητο που σου ψιθυρίζει κρυφά, «
εντάξει καλή είναι η ζωή σου αλλά δεν φτάνει».
Εκείνο το αναθεματισμένο ανεξήγητο που σε πνίγει, που
συνέχεια σε σπρώχνει να πας πιο πέρα, να απαιτείς
διαρκώς μια πιο βαθιά και ουσιαστική ζωή, να βρεις τους
τρόπους να την κερδίσεις και να γκρινιάζεις όταν δεν το
καταφέρνεις.
Κάθε μέρα πρέπει να βρίσκεις την διέξοδο να μετακινείσαι
από τον βάλτο των ωραίων συνηθειών σου, σε ένα νέο τόπο
που εσύ πρέπει συνεχώς να φτιάχνεις, που εσύ πρέπει
συνεχώς να φυτεύεις το νέο δέντρο, όχι τόσο εκείνο της
γνώσης (που είναι πολύτιμο αλλά δεν σε παρηγορεί) αλλά
εκείνο της ελπίδας.
Κάθε μέρα πρέπει να βρίσκεις την δύναμη, να σπρώχνεις
τον εαυτό σου πέρα από την χθεσινή ικανοποίηση, πέρα
από κάθε ανικανοποίητο, όπως σπρώχνει η Πρωταρχική
Αιτία τον σύμπαν διαρκώς να συστέλλεται και να
επεκτείνεται…
Από την επανέκδοση του μυθιστορήματός μου
«Αυτοσχέδιος μηχανισμός ευτυχίας»
Χρονολογία πρώτης Έκδοσης Δεκέμβριος 2018
ΕΚΔΌΣΕΙΣ: ΚΥΜΑ